ظیبا می‌گفت

• ولی ظیبا میگفت، اینرو که بین دو ذره ی زیر اتمی، هیچ وقت تماسی حاصل نمیشه و همیشه همدیگرو دفعمیکنن، حتی هسته ی اتم که ما فک میکردیم ی نقطه ی توپر و منسجمه هم ازین قانون مستثنی ست. یعنی در واقع هیچ برخوردی وجود نداره. وقتی سطح دو جسم باهم برخورد میکنن، مثلا وقتی اتومبیل به دیوار اصابت میکنه، ما توی عرف میگیم که این دو با هم اصابت کردن، یا تصادف کردند، یا برخورد کردند،درصورتی که هیچگونه برخورد و اصابتی در کار نبوده و دقیقا برای همین که این اتم ها و الکترون ها و ذرات نمیخوان برخورد کنن و دافعه ی اون هاست که این اغتشاش و به وجود میاره تا ما بگیم محکم به هم برخورد کردن. که در واقع غلطه.
  یا اینکه هیچ گاه هیچ چیزی به ما برخورد نمیکنه، مخصوصا اینکه محکم و با قدرت اصابت کنه و ما ازون برخورد خاص، درد رو حس کنیم. هیچ دردی نیست،جز توی ذهن. و حتی هیچ چیزی روهم لمس نمیکنیم. 
  ولی امروز همه ی اینارو گفتم که بگم ما هیچیو واقعا لمس نمیکنیم، یعنی حالا که لمس کردن غیر ممکنه، لمس کردن هر چیزی میتونه جایز باشه؟ :))) یعنی میشه با قوانین، قوانین رو دور زد؟ میدونی چی میگم؟