Omidorkh1

هرچی فکر میکنم مضحکه، ولی الان دیگه هیچ کس دنبال چیزای مضحک نیست، پس اینم میتونه به نوبه خودش نو باشه!

Omidorkh1

هرچی فکر میکنم مضحکه، ولی الان دیگه هیچ کس دنبال چیزای مضحک نیست، پس اینم میتونه به نوبه خودش نو باشه!

در آغاز تنها می‌دانیم که نمی‌دانیم. اما چه‌گونه، دانستنِ این‌که نمی‌دانیم را می‌دانیم؟ حتی این را هم نمی‌دانیم. و این‌که نمی‌دانیم، که چه‌گونه نمی‌دانیم، خود در پیِ دانستنِ چیزی به وجود می‌آید. و آن تنها یک جمله‌ی خبری‌ست، «تو دانایی» چه کسی‌، دقیق‌تر بگویم؛ چه چیزی این گزاره را در گوشِ تو نجوا می‌کند؟ نمی‌دانیم. نمی‌دانیم. و اینکه من خود را دوشادوشِ تو تصویر می‌کنم برای این است که میل به خواندنت در پیِ میلی عمیق‌تر به وجود آمده است. بخوان، بخوان، بدان، بشناس. سوالِ اصلی اما اینکه: چه چیزی را؟ نمی...

آخرین مطالب

چرا از سمپاد متنفرم؟

دوشنبه, ۱ آبان ۱۳۹۶، ۰۱:۵۲ ب.ظ


نسل جدید سگ دو میزند تا به جایی برسد که فکر میکند همه از آنجا بوده که یک چیزی شده اند و در زندگی موفق شده اند.
مثلا، در مدارس سمپاد علاوه بر علومی که در مدارس عادی آموزش داده میشود، چندین ساعت آموزش های فوق برگزار میشود، و این به خودی خود به این مدارس وجه ای داده ابر انسانی، به این معنا که افراد تحت آموزش ارگان های سمپاد بی شک افراد مخصوصی در نظام آموزشی هستند که از یک دانش آموز فقیر در ناحیه ی بی امکانات سیستان که دارد در چادر درس میخواند، بسیار موفق تر خواهند بود. و هرکس آنجا برود و سخت تلاش کند حتما آینده ای تضمین شده دارد.
یا برای مثال دانشگاه های مطرح، آیا این دانشگاه شریف است که نابغه پرور است؟ آیا این مدارس نمونه دولتی اند که بهترین هارا در دل خود پرورش میدهند، یا مدارس سمپاد؟ آیا این شرکت گوگل است که خیل عظیمی نابغه تحویل میدهد یا اپل؟
یا این ما هستیم که دچار اشتباه شده ایم؟ به دودلیل، اول از همه روزی را تصور کنید که اخبار فقط از بدبختی ها و حادثه ها میگوید، احتمالا دیگر اخبار را دنبال نکنیم، و به صورتی مشابه به دنبال شکست های نظام های آموزش هم نخواهیم رفت. آیا زمانی که یک پژوهشگر نخبه در زمینه ی نانو از دانشگاه شریف سر بر می آورد ما به این فکر میکنیم که صد ها نفر قبل از آن در بخش نانوی همان دانشگاه شکست خورده اند؟ و صد نفر هم قرار است بعد از او شکست بخورند؟ میشود نتیجه گرفت ما فقط آن موارد خاص موفقیت را میبینیم.
و دوم، تبلیغات را تصور کنید، بی شک هر یک از محصولاتی که تبلیغ میشود دارای ضعف است، اما تبلیغ کنندگات همیشه محصول خود را برترین میدانند، آیا دانشگاه ها، مدارس، شرکت ها، بنر میزنند و عکس افراد اخراجی و احمق و بیشعورشان را روی آن میچسبانند؟ یا همیشه از موفق ها دم میزنند؟
پس آیا این مکان ها و این اسم های خاص هستند که رسیدن به آن ها باعث میشود ما با استعداد بشویم؟ یا این افراد با استعداد اند که با رفتن به این مکان ها، به خاطر همان دو دلیل بالا، باعث میشوند اسم ها و مکان ها دارای هویت یگانه شوند؟
کمی فکر کنید، این ها همه روی هم رفته مارا دچار توهم میکنند، یک فرد با استعداد در زمینه ی فیریک، برای این که خط به خط تمام کتاب های فیزیک را از حفظ کرده به یک نظریه ی خاص در زمینه ی فیزیک دست نیافته، بلکه استعداد او در زمینه ی فیزیک، کارکرد ذهنش، یکی از عوامل انتخابش در گرایش به سمت فیزیک بوده، نه نتیجه ی انتخابش در گرایش به سمت فیزیک.
این سمپاد یا دانشگاه شریف یا یک شرکت خاص نیست که بتواند به تو هویت یگانه بدهد، بلکه استعداد خاص توست که به آن مجموعه ها هویت داده. تو نباید سگ دو بزنی که آنهارا انتخاب کنی، این آنها هستند که سگ دو میزنند تا تورا انتخاب کنند.
البته تنها نکته ی باقی مانده این که، قبل از هرکاری مقابل آینه بایست و درمورد چیزی که میبینی با خودت صادق باش(رولف دوبلی)

  • Omid Khodadadi

ارسال نظر

تنها امکان ارسال نظر خصوصی وجود دارد
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی
نظر شما به هیچ وجه امکان عمومی شدن در قسمت نظرات را ندارد، و تنها راه پاسخگویی به آن نیز از طریق پست الکترونیک می‌باشد. بنابراین در صورتیکه مایل به دریافت پاسخ هستید، پست الکترونیک خود را وارد کنید.